Kim jestem?
Doktorem nauk społecznych w zakresie pedagogiki, badaczką i trenerką edukacji obywatelskiej, a także animatorką działań prospołecznych, zwłaszcza tych na rzecz integracji wewnątrz- i międzypokoleniowej.
Wiele tych działań, jednak moja Mama jest pielęgniarką, Tata był trenerem i nauczycielem wychowania fizycznego – to musiało się więc tak skończyć.
Dzięki inicjatywom, w których biorę udział, wspieram aktywność społeczną seniorów. Jestem Ambasadorką Elektronicznej platformy na rzecz uczenia się dorosłych w Europie EPALE. Piszę teksty na bloga EPALE (dostępne także i tu), które zostały przetłumaczone już na 5 języków: angielski, niemiecki, włoski, francuski i słowacki.
W liczbach:
Nie wszystko da się opisać za pomocą liczb…
Zapraszam do zapoznania się z pozostałymi zakładkami, w których umieściłam nagrania w prowadzonych przeze mnie wykładów i webinariów, teksty z bloga czy publikacje i materiały dydaktyczne stworzone w ramach różnych projektów. Zakładki związane z działaniami prospołecznymi i edukacją ukazują natomiast moje doświadczenie zawodowe.
Wiele można pokazać za pomocą liczb, jednak nie wszystko. Jestem dumna z wielu zrealizowanych działań!
Szczególnie z Grupy SEPOR. To Grupa Aktywnych Seniorów, którą powołałam do życia wraz z Kingą Mistrzak. Przy wsparciu wspaniałych trenerów – Olgi Stobieckiej- Rozmiarek, Grażyny Wydrowskiej i Juliusza Stańdy powołana została niezywkła Grupa.
Dwanaście buntowniczek i buntowników wyszło naprzeciw stereotypowi biernej starości. Ubrani w uśmiechy, z kieszeniami wypchanymi odwagą, pasją i twórczym zapałem wkroczyli na scenę. I tak powstała grupa SEPOR. Ta nazwa to skrót od słów: SENIORALNE PORUSZENIE, bo seniorki i seniorzy zebrali się właśnie po to, żeby wprowadzić poruszenie przez duże „P” wśród swoich rówieśniczek i rówieśników mieszkających w Domach Pomocy Społecznej w Poznaniu.
autor: Piotr Bedliński
Najnowsze działania – Karty do konwersacji międzypokoleniowych
Dla kogo? Dla trenerów, szkoleniowców. Dla wszystkich zainteresowanych!
Nawiązanie rozmowy jest dla wielu ludzi wyzwaniem, szczególnie kiedy z pozoru różni ich z rozmówcą wszystko – wiek, miejsce i czas, w którym dorastali, marzenia, cele czy doświadczenia życiowe. Zaobserwowałam, że najczęściej to tylko pierwszy krok jest najtrudniejszy, a różnice stają się często zaletą i prowadzą do głębszych dyskusji. Myśl do myśli, obserwacja do… i tak powstały Karty do konwersacji międzypokoleniowych.
Karty stworzyłam w ramach Akcja: Aktywizacja Stowarzyszenia STOP.
Karty edukacyjne są przygotowane w taki sposób, aby każdy mógł samodzielnie poznać możliwości ich wykorzystania oraz wydrukować je na swoje szkolenie czy spotkanie (kilka wersji do druku).
